《次韵何吉老游金銮寺》拼音版

宋代杨时

yùnlǎoyóujīnluán--yángshí

róngmíngjiēwèibìngshēngyǐng

péngshāngmèngjuéyònglùnjiǔqǐng

shēnyuānmíngxiāoránzàirénjìng

wèishēngfánzhìfànglàngrènliúgěng

xiāngwàngdàoxíngyǐngshìlèipíng

cuòzhēnliáoyíngníngshìgànqǐng

xuānyǒupéngbìnluànchuíjǐng

láizuòzhānshuí广guǎngwénlěng

wénguòménguānxiázhěng

yāozhāoyóubìngpèixiāngpìn

sēngguānkòuchánwèixīnlǐng

bìngyóujiēhánrèncuìfēngyǐng

duōwénchífāngshíbǐng

cánguǎnkuīlòuwèibàowénbǐng

miùzhuījùnyóuhòugānjǐng

yuàncóngjièjīnwèiyǎnzhōngshěng

duānèmànjiǔmiàozhìkuìfēiyǐng

gēngchóukùnshīkǒngzuòlíng{{liáolehuànshěng}}

xiāngxiéshàngcénggǎngchūwèishēnjǐng

měicānkuǐzhésānshěng

chíhuíyuèchūshàngyúnjiānguàjīnbǐng

hūnmíngxiānggèngjuélínjìng

guāngzhànxīnghànmiǎomiǎotiānshuǐyǒng

guīànchénhuíshǒushīqīngjǐng

jiǎoshēngxiàqiáoménguīqièxiūlǐng

wǎnshìrénqīngdēnggěngshūyǐng

杨时简介

唐代·杨时的简介

(1053—1135)南剑州将乐人,字中立,号龟山。神宗熙宁九年进士。调官不赴。先后师事程颢、程颐,杜门不仕十年。历知浏阳、余杭、萧山,改荆州教授。金人攻汴京,坚论严为守备,除右谏议大夫;又反对割三镇以乞和,兼国子监祭酒。指斥蔡京蠹国害民,力辟王安石之学。高宗立,除工部侍郎。以龙图阁直学士致仕,专事著述讲学。卒谥文靖。与游酢、吕大临、谢良佐号为程门四先生,又与罗从彦、李侗等同列南剑三先生。其学术后被奉为程氏正宗。有《二程粹言》、《龟山先生语录》、《龟山集》。

...〔 ► 杨时的诗(170篇)