《予以朝命催租河朔道出隆虑邂逅杨东卿盖栖霞隐人也尝许予小山以地远卒不能致约以后期故作是诗以为定券》拼音版

南北朝王寂

cháomìngcuīshuòdàochūlóngxièhòuyángdōngqīnggàixiáyǐnrénchángxiǎoshānyuǎnnéngzhìyuēhòuzuòshìshīwèidìngquàn--wáng

jiējūnxuélóngshǒuzǒubiànrénxiánbìngkǒuzuǒxiéziyòuqínshūquèfǎnxiálǎogēngǒu

ménxiáncǎoxuánjīnglěngyǎnércáoshìbēnzǒuhuìránguò便biànqīnggàiduìhándēnggòngzūnjiǔ

xiānránhuīzhǔhuàpíngshēnghànshēngzhuǎnxīngdòuyánjiāxiǎolínglóngzuò使shǐjuānsōuchǐniúhòu

shūshēngshìhǎoduōdànqiānjīnchóuzhǒushānshēndànhènwèizhìyuànwèizi寿shòu

rénshēngyóuānyòngduōyàochóuchíwèièryǒumíngniánchǐqiǎnzhǎngwèixiānshēnghuàyǒu

王寂简介

唐代·王寂的简介

南朝齐琅邪临沂人,字子玄。王僧虔子。性迅动,好文章。王融败后,宾客多归之。齐明帝建武中为秘书郎。年二十一卒。

...〔 ► 王寂的诗(243篇)