《五惜 其四 惜怙恃》拼音版

明代韩上桂

shì--hánshàngguì

yuēyǒuběnshuǐyǒuyuángāogānzàihòukūnquánhuàérguījiànzhīérmàogēn

dāngqīnérshīyǎngchóulèizhīyánshǎofèngguīchūyánmìng

zhòuqiáodōngwēnxiàqìngyuànqièxiàowēiláokěnzànwéichūxìng

jiāngzhīzhuàntíngzhīquèluóqìng椿chūnxuānzhībìngmàowèitángzhīlián

chéngjiāchénérgònghòulìngshūxiùlánbānliáodānhuāzhùxiàochēngshāngfěngyǒnghǎoniǎochóu

láirénpínéryuànshìxìngxiánshūsuìsāiérnánguīyángbiānérběizhǐ

shǔzhīqióngdàizhīxīnwèishèshānchuānzhān

suìzàiyānmàoqiáoshūcuīfénghuāngluòchéngzāiniánzhījiānliánshīshì

suānxīnchángjiāozhìyǎngdàitiāncuò

báiyúnpiāoháipíngdàngchángxīntuōguān

jiǎowēiwēnzhānjièbǎoxupántíngduìshuānghuáizhīxiùzhāihánpiànshízhīhán

qíngyǒutóngpěngbìngcānránéryànyuètiáoyáozhōuchēdòuliú

běitángzhīwàngsuīyīndōngzhēngzhījiùchángérjiǔhuíméizhōngcháoérzhòu

zhìniánāiféngshuānghòu使shǐliǎoéfèisòngfēngchí

chùyānsànhuàněrjīngkōnggāozhīlèièyōngménzhībēi

érwǎngjiùzòngjiǎyóuchízāijǐngqiúlòucuīyánzhàngméi

lǎnbēiquāntòngshǒuxiánāizhúzhúchényīngjiāngsuǒyōuyōushìtàicénggēngāi

wánbáiéràirèngāoniánzhītuīpíngérqìngchǐnǎizàiléi

shìwángzhìgōnggēngxiánjiězhíjuéhuádànjiétíngcháofǎnzhījìnggōuzhī

yòngshēnbàorěnwàngēnwǎngshuífěirén

yángmíngsuìyǎngzhìyīncóngyǎnmiánchuǎnsuǒxíngshénzǒngmíngjiàowéizuòlún

érshíshǒudànyuēzhōngshēn

韩上桂简介

唐代·韩上桂的简介

明广东番禺人,字孟郁,号月峰。幼时家贫,喜读书。向人借《二十一史》,浏览一月,即默识大略。万历二十二年中举。授国子监丞。转永平府通判。巡抚方一藻以其才荐。崇祯末闻帝死讯,愤恨死。

...〔 ► 韩上桂的诗(334篇)